Edmund Wittbrodt

---

Życiorys

Działalność naukowa

Edmund Wittbrodt, w 1972 roku, uzyskał tytuł magistra inżyniera po ukończeniu studiów na Politechnice Gdańskiej. Dwa lata później, w 1974 roku, zdobył doktorat w dziedzinie nauk technicznych, a w 1983 roku osiągnął stopień doktora habilitowanego, co jest jednym z wyższych stopni w polskiej nauce technicznej. Jego wkład w rozwój tej dziedziny został doceniony w 1991 roku, gdy otrzymał tytuł profesora nauk technicznych.

Witbrodt był na stałe związany z Politechniką Gdańską, gdzie pełnił rolę profesora zwyczajnego. W okresie akademickim 1976–1977 odbył cenny staż naukowy na Uniwersytecie Walijskim w Wielkiej Brytanii, co wpłynęło na jego dalszą karierę naukową. Jako lider w swojej dziedzinie, pełnił również funkcję przewodniczącego Rady Rektorów Pomorza Nadwiślańskiego oraz przewodniczącego Konferencji Rektorów Polskich Uczelni Technicznych. Z kolei lata 1990–1996 zaznaczone były jego aktywnością jako rektor Politechniki Gdańskiej.

Działalność zawodowa i polityczna

Witbrodt był również czynny w sferze politycznej, przynależąc do ruchu „Solidarność”, z którego wystąpił w 2010 roku. W 1993 roku ubiegał się o mandat senatorski z ramienia Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego, jednak zakończył wybory na piątym miejscu w okręgu. W 1997 roku został już senatorem IV kadencji z ramienia Akcji Wyborczej Solidarność, a jego działalność w parlamencie rozciągała się również na Zgromadzenie Parlamentarne Rady Europy.

Od 20 lipca 2000 do 19 października 2001 roku pełnił funkcję ministra edukacji narodowej w rządzie Jerzego Buzka. W kolejnych lat takich jak 2001 i 2005, ponownie wybierano go na senatora, za każdym razem reprezentując różne ugrupowania polityczne, jak Blok Senat 2001 czy Platformę Obywatelską, do której przystąpił. Jako eurodeputowany V kadencji, witbrodt reprezentował Polskę w latach 2004-2005.

Wybory parlamentarne w 2007 roku przyniosły mu czwarty mandat senatorski, z wynikiem 244 214 głosów. W 2011 roku z powodzeniem ubiegał się o reelekcję, zdobywając 70 345 głosów w nowym okręgu jednomandatowym. W 2012 roku objął przewodnictwo w Parlamentarnym Zespole Wspierania Języka Esperanto i stał się członkiem honorowym Polskiego Stowarzyszenia Europa-Demokracja-Esperanto. W 2015 roku, po wielu latach aktywności, zrezygnował z dalszej kandydatury w wyborach parlamentarnych, a w grudniu 2016 roku został prezesem Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego, kończąc urzędowanie 30 listopada 2019 roku. Dodatkowo, objął funkcję przewodniczącego Rady Fundacji Gdańskiej.

Życie prywatne

Edmund Wittbrodt, syn Antoniego, który pracował jako murarz, oraz Katarzyny, prowadzi życie rodzinne od 1968 roku, kiedy to wziął ślub z Danutą. Para doczekała się dwóch córek: Izabeli oraz Agaty.

Odznaczenia i wyróżnienia

Edmund Wittbrodt otrzymał wiele prestiżowych odznaczeń oraz wyróżnień w uznaniu za swoje zasługi. Poniżej przedstawiamy najważniejsze z nich:

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1995),
• Medal Komisji Edukacji Narodowej,
• Wielki Krzyż Zasługi Orderu Zasługi RFN (Niemcy, 2016),
• Krzyż Komandorski Orderu Zasługi (Węgry, 2016),
• Medal św. Wojciecha (2013),
• Medal Stulecia Niepodległości, wyróżnienie nadane przez prezydenta Gdańska (2018),
• Medal 100-lecia Towarzystwa Przyjaciół Nauki i Sztuki w Gdańsku, Gdańskiego Towarzystwa Naukowego, Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki (2022),
• Medal Honorowy „Profesor Emeritus Politechniki Gdańskiej” (2022),
• Nagroda Naukowa Miasta Gdańska im. Jana Heweliusza (1997),
• Tytuł honorowego obywatela Rumi (1998) oraz powiatu wejherowskiego (2024),
• Tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Gdańskiego (2020).

---

Oceń: Edmund Wittbrodt

---